Explosiebescherming

Explosiebeveiliging is onderverdeeld in twee gebieden:

• Elektrische classificatie

• Mechanische classificatie

Elektrisch bediende elektromagnetische ventielen behoren uiteraard tot de elektrische classificatie. Wanneer deze voor waterstof gebruikt worden, moet met een aantal aspecten rekening worden gehouden. Het is aan de ontwerper van het waterstofstation om de gevarenzone te definiëren. Er zijn drie verschillende zones gedefinieerd:

• Zone 2 - waterstof in de afgebakende beschermingszone is ongebruikelijk, maar dit kan voorkomen.

• Zone 1 - waterstof moet af en toe in aanmerking worden genomen bij normaal bedrijf

• Zone 0 - waterstof is vrijwel altijd aanwezig in de beschermingszone.

Voor bovengenoemde zones zijn verschillende beschermingsklassen beschikbaar, die ervoor zorgen dat er geen potentiële ontstekingsbron is.

De beschermingsklassen zijn klasse "A", "B" en "C". Beschermingsklasse "A" is de hoogste klasse, gevolgd door "B" en "C".

• Voor gevaarlijke gebieden in zone 0 moeten alle onderdelen beschermingsklasse "A" hebben.

• Voor gevaarlijke zones in zone 1 moeten de onderdelen minimaal beschermingsklasse klasse "B" hebben, maar klasse "A" verdient de voorkeur omdat deze strenger is.

• Voor gevaarlijke zones in zone 2 kunnen alle beschermingsklassen ("A", "B" of "C") worden gebruikt.

Waterstof behoort tot de vloeistofgroep "IIC", waartoe ook acetyleen en koolstofdisulfide behoren.

Temperatuur

Het volgende criterium is de maximaal toegestane oppervlaktetemperatuur. Het temperatuurbereik begint bij 85 °C (T6 nominaal) tot 450 °C (T1 nominaal). Er zijn een paar tussenstappen, maar voor waterstof is de T1-klasse voldoende, aangezien waterstof een hoge ontbrandingstemperatuur heeft.

Elektrische classificatie

In het algemeen moet de minimale classificatie voor geëlektrificeerde apparatuur voor waterstofgebruik Ex IIC T6 G_ zijn.